Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
わが霊は破れ、わが日は尽き、墓はわたしを待っている。
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
まことにあざける者どもはわたしのまわりにあり、わが目は常に彼らの侮りを見る。
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
どうか、あなた自ら保証となられるように。ほかにだれがわたしのために保証となってくれる者があろうか。
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
あなたは彼らの心を閉じて、悟ることのないようにされた。それゆえ、彼らに勝利を得させられるはずはない。
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
分け前を得るために友を訴えるものは、その子らの目がつぶれるであろう。
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
彼はわたしを民の笑い草とされた。わたしは顔につばきされる者となる。
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
わが目は憂いによってかすみ、わがからだはすべて影のようだ。
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
正しい者はこれに驚き、罪なき者は神を信ぜぬ者に対して憤る。
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
それでもなお正しい者はその道を堅く保ち、潔い手をもつ者はますます力を得る。
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
しかし、あなたがたは皆再び来るがよい、わたしはあなたがたのうちに賢い者を見ないのだ。
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
わが日は過ぎ去り、わが計りごとは敗れ、わが心の願いも敗れた。
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
彼らは夜を昼に変える。彼らは言う、『光が暗やみに近づいている』と。
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
わたしがもし陰府をわたしの家として望み、暗やみに寝床をのべ、 (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
穴に向かって『あなたはわたしの父である』と言い、うじに向かって『あなたはわたしの母、わたしの姉妹である』と言うならば、
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
わたしの望みはどこにあるか、だれがわたしの望みを見ることができようか。
