Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
Mi spirit schal be maad feble; my daies schulen be maad schort, and oneli the sepulcre is left to me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Y have not synned, and myn iye dwellith in bittirnessis.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Lord, delyuere thou me, and sette thou me bisidis thee; and the hond of ech fiyte ayens me.
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Thou hast maad the herte of hem fer fro doctryn, `ethir knowyng of treuthe; therfor thei schulen not be enhaunsid.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He bihetith prey to felowis, and the iyen of hise sones schulen faile.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
He hath set as in to a prouerbe of the comyn puple, and his saumple bifor hem.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Myn `iye dasewide at indignacioun; and my membris ben dryuun as in to nouyt.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Iust men schulen wondre on this thing; and an innocent schal be reisid ayens an ypocrite.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
And a iust man schal holde his weie, and he schal adde strengthe to clene hondis.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Therfor alle `ye be conuertid, and come ye; and Y schal not fynde in you ony wiys man.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My daies ben passid; my thouytis ben scaterid, turmentynge myn herte.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Tho han turned the nyyt `in to day; and eft aftir derknessis hope liyt.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If Y `susteyne, ether suffre pacientli, helle is myn hous; and Y haue arayede my bed in derknessis. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
Y seide to rot, Thou art my fadur; and to wormes, Ye ben my modir and my sister.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Therfor where is now myn abidyng? and who biholdith my pacience?
