Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My spirit is consumed, and my days are over; the grave is ready for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Surely there are mockers with me; my eye must always see their provocation.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Give now a pledge, be a guarantee for me with yourself; who else is there who will help me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For you, God, have kept their hearts from understanding; therefore, you will not exalt them over me.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He who denounces his friends for a reward, the eyes of his children will fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
But he has made me a byword of the people; they spit in my face.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
My eye is also dim because of sorrow; all my body parts are as thin as shadows.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men will be stunned by this; the innocent man will stir himself up against godless men.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
The righteous man will keep to his way; he who has clean hands will grow stronger and stronger.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, come on now; I will not find a wise man among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past; my plans are shattered, and so are the desires of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
These people, these mockers, change the night into day; light is near to darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If the only home I hope for is Sheol; and if I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
and if I have said to the pit, 'You are my father,' and to the worm, 'You are my mother or my sister,'
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
where then is my hope? As for my hope, who can see any?
