< Jobi 17 >

1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves [are ready] for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
[Are there] not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Lay down now, put me in a surety with thee; who [is] he [that] will strike hands with me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt [them].
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He that speaketh flattery to [his] friends, even the eyes of his children shall fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members [are] as a shadow.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright [men] shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find [one] wise [man] among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past, my purposes are broken off, [even] the thoughts of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They change the night into day: the light [is] short because of darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I wait, the grave [is] mine house: I have made my bed in the darkness. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
I have said to corruption, Thou [art] my father: to the worm, [Thou art] my mother, and my sister.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
And where [is] now my hope? as for my hope, who shall see it?
16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?”. (Sheol h7585)
They shall go down to the bars of the pit, when [our] rest together [is] in the dust. (Sheol h7585)

< Jobi 17 >