< Jobi 17 >

1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They are changing night into day; they say, The light is near the dark.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I am waiting for the underworld as my house, if I have made my bed in the dark; (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Where then is my hope? and who will see my desire?
16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?”. (Sheol h7585)
Will they go down with me into the underworld? Will we go down together into the dust? (Sheol h7585)

< Jobi 17 >