Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My spirit is consumed, my days are extinct, The grave is [ready] for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Surely there are mockers with me, And mine eye dwelleth upon their provocation.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Give now a pledge, be surety for me with thyself; Who is there that will strike hands with me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For thou hast hid their heart from understanding: Therefore shalt thou not exalt [them].
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He that denounceth his friends for a prey, Even the eyes of his children shall fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
But he hath made me a byword of the people; And they spit in my face.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Mine eye also is dim by reason of sorrow, And all my members are as a shadow.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men shall be astonished at this, And the innocent shall stir up himself against the godless.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Yet shall the righteous hold on his way, And he that hath clean hands shall wax stronger and stronger.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, come on now again; And I shall not find a wise man among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past, my purposes are broken off, Even the thoughts of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They change the night into day: The light, [say they], is near unto the darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I look for Sheol as my house; If I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
If I have said to corruption, Thou art my father; To the worm, [Thou art] my mother, and my sister;
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
