Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
“My spirit is consumed. My days are extinct and the grave is ready for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Surely there are mockers with me. My eye dwells on their provocation.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
“Now give a pledge. Be collateral for me with yourself. Who is there who will strike hands with me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For you have hidden their heart from understanding, therefore you will not exalt them.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He who denounces his friends for plunder, even the eyes of his children will fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
“But he has made me a byword of the people. They spit in my face.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
My eye also is dim by reason of sorrow. All my members are as a shadow.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men will be astonished at this. The innocent will stir himself up against the godless.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Yet the righteous will hold to his way. He who has clean hands will grow stronger and stronger.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, come back. I will not find a wise man among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past. My plans are broken off, as are the thoughts of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They change the night into day, saying ‘The light is near’ in the presence of darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I look for Sheol (Sheol h7585) as my house, if I have spread my couch in the darkness,
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
if I have said to corruption, ‘You are my father,’ and to the worm, ‘My mother,’ and ‘My sister,’
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
where then is my hope? As for my hope, who will see it?
