Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?
