Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
我的氣息已斷，壽命已盡，而且墳墓已為我做好。
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
我豈不是成了笑罵的對象﹖我的眼睛豈不是在酸苦中過夜﹖
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
求你將我的抵押放在你那裏! 誰還敢與我擊掌作保﹖
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
因為你蒙蔽了他們的心，不叫他們明白，他們纔不敢舉起手來。
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
人請自己的朋友分享所有，但自己的子女卻餓的眼目昏花。
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
我成了人民取笑的資料，人人在我臉上可吐唾沫。
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
我的眼睛因愁悶而昏花，我的肢體消失有如蔭影。
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
正直人因此而驚異，無罪者憤起攻擊惡人。
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
義人堅持自己的道，手淨的人倍增勇氣。
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
你們眾人，請你們再回來，但在你們中我找不到一個智者。
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
我的時日已過去，我志所謀，我心所愛，都已落空。
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
他們將黑夜變為白天，使光明靠近黑暗；
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
若是我還有希望，即以陰府為我的家；在憂暗之處，舖設我的床榻。 (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
我對墓穴說：你作我父! 對蛆蟲說：你作我母，我妹!
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
我的希望究在何處﹖我的幸福，有誰注意﹖
