Jobi 16
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Entonces Job respondió,
2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
“He oído muchas cosas así. ¡Sois unos miserables consoladores!
3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
¿Tendrán fin las palabras vanas? ¿O qué te provoca que respondas?
4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
Yo también podría hablar como tú. Si tu alma estuviera en el lugar de la mía, Podría unir las palabras contra ti, y sacudir la cabeza,
5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
sino que te fortalezca con mi boca. El consuelo de mis labios te aliviaría.
6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
“Aunque hablo, mi dolor no se calma. Aunque me abstenga, ¿qué me alivia?
7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
Pero ahora, Dios, me has agotado. Has hecho que toda mi compañía esté desolada.
8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
Me has arrugado. Esto es un testimonio contra mí. Mi delgadez se levanta contra mí. Lo atestigua mi cara.
9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
Me ha desgarrado en su ira y me ha perseguido. Me ha hecho rechinar los dientes. Mi adversario agudiza sus ojos sobre mí.
10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
Me han abierto la boca. Me han golpeado en la mejilla con reproche. Se reúnen contra mí.
11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
Dios me entrega a los impíos, y me echa en manos de los malvados.
12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
Yo estaba a gusto, y él me destrozó. Sí, me ha cogido por el cuello y me ha hecho pedazos. También me ha puesto como objetivo.
13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
Sus arqueros me rodean. Me parte los riñones, y no perdona. Vierte mi bilis en el suelo.
14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
Me rompe con brecha sobre brecha. Corre hacia mí como un gigante.
15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
He cosido arpillera sobre mi piel, y he clavado mi cuerno en el polvo.
16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
Mi rostro está rojo por el llanto. La oscuridad profunda está en mis párpados,
17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
aunque no hay violencia en mis manos, y mi oración es pura.
18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
“Tierra, no cubras mi sangre. Que mi llanto no tenga lugar para descansar.
19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
Incluso ahora, he aquí, mi testigo está en el cielo. El que responde por mí está en las alturas.
20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
Mis amigos se burlan de mí. Mis ojos derraman lágrimas a Dios,
21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
que mantenga el derecho de un hombre con Dios, ¡de un hijo de hombre con su vecino!
22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
Para cuando hayan pasado algunos años, Voy a seguir el camino de no retorno.
