Jobi 16
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
И отвечал Иов и сказал:
2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
слышал я много такого; жалкие утешители все вы!
3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
Будет ли конец ветреным словам? и что побудило тебя так отвечать?
4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
И я мог бы так же говорить, как вы, если бы душа ваша была на месте души моей; ополчался бы на вас словами и кивал бы на вас головою моею;
5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
подкреплял бы вас языком моим и движением губ утешал бы.
6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
Говорю ли я, не утоляется скорбь моя; перестаю ли, что отходит от меня?
7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
Но ныне Он изнурил меня. Ты разрушил всю семью мою.
8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
Ты покрыл меня морщинами во свидетельство против меня; восстает на меня изможденность моя, в лицо укоряет меня.
9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
Гнев Его терзает и враждует против меня, скрежещет на меня зубами своими; неприятель мой острит на меня глаза свои.
10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
Разинули на меня пасть свою; ругаясь бьют меня по щекам; все сговорились против меня.
11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
Предал меня Бог беззаконнику и в руки нечестивым бросил меня.
12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
Я был спокоен, но Он потряс меня; взял меня за шею и избил меня и поставил меня целью для Себя.
13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
Окружили меня стрельцы Его; Он рассекает внутренности мои и не щадит, пролил на землю желчь мою,
14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
пробивает во мне пролом за проломом, бежит на меня, как ратоборец.
15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
Вретище сшил я на кожу мою и в прах положил голову мою.
16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
Лицо мое побагровело от плача, и на веждах моих тень смерти,
17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
при всем том, что нет хищения в руках моих, и молитва моя чиста.
18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
Земля! не закрой моей крови, и да не будет места воплю моему.
19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
И ныне вот на небесах Свидетель мой, и Заступник мой в вышних!
20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
Многоречивые друзья мои! К Богу слезит око мое.
21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
О, если бы человек мог иметь состязание с Богом, как сын человеческий с ближним своим!
22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
Ибо летам моим приходит конец, и я отхожу в путь невозвратный.
