Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Então Job respondeu,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

“Já ouvi muitas coisas assim. Vocês são todos uns miseráveis confortadores!

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

As palavras vãs terão um fim? Ou o que o provoca que você responda?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

Eu também poderia falar como você faz. Se sua alma estivesse no lugar da minha alma, Eu poderia unir palavras contra você, e abanar minha cabeça para você,

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

mas eu o fortaleceria com minha boca. O consolo de meus lábios o aliviaria.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

“Embora eu fale, meu luto não diminuiu. Apesar de eu me abster, o que me alivia?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

Mas agora, Deus, você certamente me desgastou. Vocês deixaram toda a minha empresa desolada.

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

Você me encolheu. Isto é uma testemunha contra mim. Minha magreza se levanta contra mim. Ele testemunha na minha cara.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

Ele me rasgou em sua fúria e me perseguiu. Ele rangeu em cima de mim com seus dentes. Meu adversário aguça seus olhos sobre mim.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

Eles me falharam com sua boca. Eles me bateram na bochecha de forma reprovadora. Eles se reúnem contra mim.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

Deus me entrega aos ímpios, e me lança nas mãos dos ímpios.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

Eu estava à vontade, e ele me separou. Sim, ele me pegou pelo pescoço, e me despedaçou. Ele também me preparou para sua meta.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

Seus arqueiros me cercam. Ele divide meus rins, e não poupa. Ele derrama a minha bílis no chão.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

Ele me rompe com a brecha na brecha. Ele corre para mim como um gigante.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

Cosi saco em minha pele, e empurraram meu chifre para o pó.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

Meu rosto está vermelho de lágrimas. A escuridão profunda está sobre minhas pálpebras,

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

embora não haja violência em minhas mãos, e minha oração é pura.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

“Terra, não cubra meu sangue. Que meu choro não tenha lugar para descansar.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Mesmo agora, eis que minha testemunha está no céu. Aquele que garante para mim está no alto.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

Meus amigos zombam de mim. Meus olhos derramam lágrimas a Deus,

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

que ele manteria o direito de um homem com Deus, de um filho do homem com seu vizinho!

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

Para quando tiverem chegado alguns anos, Seguirei o caminho de não retorno.