Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

ויען איוב ויאמר׃

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

שמעתי כאלה רבות מנחמי עמל כלכם׃

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

הקץ לדברי רוח או מה ימריצך כי תענה׃

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

גם אנכי ככם אדברה לו יש נפשכם תחת נפשי אחבירה עליכם במלים ואניעה עליכם במו ראשי׃

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

אאמצכם במו פי וניד שפתי יחשך׃

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

אם אדברה לא יחשך כאבי ואחדלה מה מני יהלך׃

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

אך עתה הלאני השמות כל עדתי׃

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

ותקמטני לעד היה ויקם בי כחשי בפני יענה׃

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

אפו טרף וישטמני חרק עלי בשניו צרי ילטוש עיניו לי׃

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

פערו עלי בפיהם בחרפה הכו לחיי יחד עלי יתמלאון׃

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

יסגירני אל אל עויל ועל ידי רשעים ירטני׃

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

שלו הייתי ויפרפרני ואחז בערפי ויפצפצני ויקימני לו למטרה׃

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

יסבו עלי רביו יפלח כליותי ולא יחמול ישפך לארץ מררתי׃

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

יפרצני פרץ על פני פרץ ירץ עלי כגבור׃

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

שק תפרתי עלי גלדי ועללתי בעפר קרני׃

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

פני חמרמרה מני בכי ועל עפעפי צלמות׃

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

על לא חמס בכפי ותפלתי זכה׃

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

ארץ אל תכסי דמי ואל יהי מקום לזעקתי׃

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

גם עתה הנה בשמים עדי ושהדי במרומים׃

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

מליצי רעי אל אלוה דלפה עיני׃

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

ויוכח לגבר עם אלוה ובן אדם לרעהו׃

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

כי שנות מספר יאתיו וארח לא אשוב אהלך׃