Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Hiob antwortete und sprach:

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

Dergleichen habe ich vieles gehört, leidige Tröster seid ihr insgesamt.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Sind die windigen Reden nun zu Ende? oder was reizt dich zum Erwidern?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

Auch ich könnte sprechen wie ihr, wäre euch nur zu Mute, wie mir zu Mute ist, könnte Reden wider euch zusammendrechseln und den Kopf über euch schütteln,

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

euch stärken mit meinem Mund, und meiner Lippen Beileid sollte lindern!

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Mag ich reden - mein Schmerz wird nicht gelindert, und unterlasse ich's - was wird dann von mir weichen?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

Hat er doch nunmehr meine Kraft erschöpft - verödet hast du meinen ganzen Kreis,

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

hast mich gepackt, das muß als Zeugnis gelten! Mein eignes Siechtum tritt wider mich auf, ins Angesicht hinein verklagt es mich.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

Sein Grimm zerfleischt und befehdet mich, er fletscht gegen mich seine Zähne; als mein Widersacher wetzt er seine Augen wider mich.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

Man reißt gegen mich das Maul auf, schlägt mich schmählich auf die Wangen; insgesamt rotten sie sich gegen mich zusammen.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

Gott giebt mich Frevlern preis und in der Gottlosen Hände stürzt er mich.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

Ich lebte ruhig, da zerschmetterte er mich, packte mich beim Genick und schüttelte mich und stellte mich als Zielscheibe für sich auf.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

Es umschwirren mich seine Pfeile; erbarmungslos spaltet er meine Nieren, gießt auf die Erde meine Galle.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

Bresche auf Bresche legt er in mich, stürmt gegen mich an wie ein Kriegsheld.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

Härenes Gewand habe ich um meine Haut genäht, habe in den Staub mein Horn gebohrt.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

Mein Antlitz ist hochgerötet vom Weinen, und tiefes Dunkel ruht auf meinen Wimpern,

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

obwohl kein Frevel an meinen Händen, und mein Gebet lauter ist.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

O Erde, bedecke nicht mein Blut! Mein Wehruf finde keine Ruhestatt!

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Schon jetzt ist im Himmel mein Zeuge, und mein Bürge in der Höhe.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

Meine Freunde spotten mein - zu Gott blickt thränend mein Auge empor,

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

daß er dem Manne Recht schaffe gegen Gott und zwischen dem Menschen und seinem Freund entscheide.

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

Denn nur noch wenige Jahre werden kommen, und den Pfad ohne Rückkehr muß ich wandeln.