Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Et Job répondant dit:

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

J'ai entendu bien des choses semblables, ô consolateur des méchants.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Qu'y a-t-il? Est-il une règle aux paroles qu'inspire l'esprit? Trouves- tu importun que l'on te réplique?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

Et moi aussi je discourrai comme vous; votre vie fût-elle en jeu contre la mienne. Je vous dirai des mots insultants, je secouerai comme vous la tête.

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

Puisse la force de ma bouche ne pas défaillir; je n'épargnerai pas le mouvement de mes lèvres.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Car si je parle ma plaie n'en sera pas plus douloureuse; et si je me tais, en souffrirai-je moins?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

Maintenant elle m'a rompu; elle a fait de moi un insensé, je suis réduit en pourriture,

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

et tu me réprimandes! Elle porte témoignage en ma faveur et tu m'accuses de fausseté; c'est là ce que tu m'opposes en face.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

Un ennemi plein de colère m'a renversé, ses dents ont grincé à mon aspect; les traits de ses pirates m'ont atteint.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

Il a dardé les rayons de ses yeux; il m'a frappé aux genoux avec des pointes aiguisées; ils m'ont assailli tous à la fois.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

Le Seigneur m'a livré à des mains iniques; il m'a mis aux prises avec l'impiété.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

Je vivais en paix et il m'a ruiné; il m'a pris par les cheveux et il me les a arrachés; il m'a placé devant lui comme un but.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

Des archers m'ont entouré et de leur fer ils m'ont percé les flancs; ils ont fait mon fiel jusqu'à terre à gros bouillons.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

Ils ont porté coup sur coup, les puissants ont couru contre moi.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

Ils ont cousu un cilice sur ma peau et ils ont éteint ma force avec la terre qu'ils m'ont jetée.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

Ma poitrine est brûlante tant j'ai pleuré, et j'ai une ombre sur les paupières.

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Et cependant mes mains n'étaient chargées d'aucune impiété, et ma prière était pure.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

Terre, ne couvre pas le sang de ma chair de telle sorte qu'il n'y ait plus d'espace pour mes cris.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

J'ai maintenant mon confident au ciel; le confident de mes pensées est au plus haut des cieux.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

Puisse ma prière arriver devant le Seigneur; puisse-t-il voir que mes yeux versent des larmes.

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

Puisse l'homme se justifier auprès du Seigneur et auprès de son prochain, comme lui, fils de l'homme.

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

Mes années se sont écoulées, elles sont en petit nombre et je m'en vais par un chemin où je ne reviendrai pas.