Jobi 16
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
But Job answered and said,
2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
I have heard many such things: poor comforters are you all.
3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
What! is there any reason in vain words? or what will hinder you from answering?
4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
I also will speak as you [do]: if indeed your soul were in my [soul's] stead, then would I insult you with words, and I would shake my head at you.
5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
And would there were strength in my mouth, and I would not spare the movement of my lips.
6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
For if I should speak, I shall not feel the pain of my wound: and if I should be silent, how shall I be wounded the less?
7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
But now he has made me weary, and a worn-out fool; and you have laid hold of me.
8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
My falsehood has become a testimony, and has risen up against me: it has confronted me to my face.
9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
In his anger he has cast me down; he has gnashed his teeth upon me: the weapons of his robbers have fallen upon me.
10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
He has attacked me with the keen glances of his eyes; with his sharp [spear] he has struck me [down] upon my knees; and they have run upon me with one accord.
11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
For the Lord has delivered me into the hands of unrighteous men, and thrown me upon the ungodly.
12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
When I was at peace he distracted me: he took me by the hair of the head, and plucked it out: he set me up as a mark.
13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
They surrounded me with spears, aiming at my reins: without sparing [me] they poured out my gall upon the ground.
14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
They overthrew me with fall upon fall: they ran upon me in [their] might.
15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
They sewed sackcloth upon my skin, and my strength has been spent on the ground.
16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
My belly has been parched with wailing, and darkness is on my eyelids.
17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
Yet there was no injustice in my hands, and my prayer is pure.
18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
Earth, cover not over the blood of my flesh, and let my cry have no place.
19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
And now, behold, my witness is in heaven, and my advocate is on high.
20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
Let my supplication come to the Lord, and let mine eye weep before him.
21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
Oh that a man might plead before the Lord, even [as] the son of man with his neighbor!
22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
But my years are numbered and [their end] come, and I shall go by the way by which I shall not return.
