Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

I have heard many such things: miserable comforters are you all.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Shall vain words have an end? or what emboldens you that you answer?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

I also could speak as you do: if your soul were in my soul’s stead, I could heap up words against you, and shake my head at you.

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

But I would strengthen you with my mouth, and the moving of my lips should assuage your grief.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Though I speak, my grief is not assuaged: and though I forbear, what am I eased?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

But now he has made me weary: you have made desolate all my company.

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

And you have filled me with wrinkles, which is a witness against me: and my leanness rising up in me bears witness to my face.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

He tears me in his wrath, who hates me: he gnashes on me with his teeth; my enemy sharpens his eyes on me.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

They have gaped on me with their mouth; they have smitten me on the cheek reproachfully; they have gathered themselves together against me.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

God has delivered me to the ungodly, and turned me over into the hands of the wicked.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

I was at ease, but he has broken me asunder: he has also taken me by my neck, and shaken me to pieces, and set me up for his mark.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

His archers compass me round about, he splits my reins asunder, and does not spare; he pours out my gall on the ground.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

He breaks me with breach on breach, he runs on me like a giant.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

I have sewed sackcloth on my skin, and defiled my horn in the dust.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

My face is foul with weeping, and on my eyelids is the shadow of death;

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Not for any injustice in my hands: also my prayer is pure.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

O earth, cover not you my blood, and let my cry have no place.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Also now, behold, my witness is in heaven, and my record is on high.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

My friends scorn me: but my eye pours out tears to God.

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

O that one might plead for a man with God, as a man pleads for his neighbor!

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

When a few years are come, then I shall go the way from where I shall not return.