Jobi 16
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then Job answered, and said:
2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
I have often heard such things as these: you are all troublesome comforters.
3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
Shall windy words have no end? or is it any trouble to thee to speak?
4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
I also could speak like you: and would God your soul were for my soul. I would comfort you also with words, and would wag my head over you.
5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
I would strengthen you with my mouth, and would move my lips, as sparing you.
6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
But what shall I do? If I speak, my pain will not rest: and if I hold my peace, it will not depart from me.
7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
But now my sorrow hath oppressed me, and all my limbs are brought to nothing.
8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
My wrinkles bear witness against me, and a false speaker riseth up against my face, contradicting me.
9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
He hath gathered together his fury against me, and threatening me he hath gnashed with his teeth upon me: my enemy hath beheld me with terrible eyes.
10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
They have opened their mouths upon me, and reproaching me they have struck me on the cheek, they are filled with my pains.
11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
God hath shut me up with the unjust man, and hath delivered me into the hands of the wicked.
12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
I that was formerly so wealthy, am all on a sudden broken to pieces: he hath taken me by my neck, he hath broken me, and hath set me up to be his mark.
13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
He hath compassed me round about with his lances, he hath wounded my loins, he hath not spared, and hath poured out my bowels on the earth.
14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
He hath torn me with wound upon wound, he hath rushed in upon me like a giant.
15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
I have sowed sackcloth upon my skin, and have covered my flesh with ashes.
16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
My face is swollen with weeping, and my eyelids are dim.
17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
These things have I suffered without the iniquity of my hand, when I offered pure prayers to God.
18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
O earth, cover not thou my blood, neither let my cry find a hiding place in thee.
19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
For behold my witness is in heaven, and he that knoweth my conscience is on high.
20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
My friends are full of words: my eye poureth out tears to God.
21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
And O that a man might so be judged with God, as the son of man is judged with his companion!
22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
For behold short years pass away and I am walking in a path by which I shall not return.
