Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

And Job answered and said,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

I have heard many such things: grievous comforters are ye all.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Shall words of wind have an end? or what provoketh thee that thou answerest?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

I also could speak as ye: if your soul were in my soul's stead, I could join together words against you, and shake my head at you;

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

[But] I would encourage you with my mouth, and the solace of my lips should assuage [your pain].

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

If I speak, my pain is not assuaged; and if I forbear, what am I eased?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

But now he hath made me weary; ...thou hast made desolate all my family;

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

Thou hast shrivelled me up! it is become a witness; and my leanness riseth up against me, it beareth witness to my face.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

His anger teareth and pursueth me; he gnasheth with his teeth against me; [as] mine adversary he sharpeneth his eyes at me.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

They gape upon me with their mouth; they smite my cheeks reproachfully; they range themselves together against me.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

God hath delivered me over to the iniquitous man, and hurled me into the hands of the wicked.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

I was at rest, but he hath shattered me; he hath taken me by the neck and shaken me to pieces, and set me up for his mark.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

His arrows encompass me round about, he cleaveth my reins asunder and doth not spare; he poureth out my gall upon the ground.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

He breaketh me with breach upon breach; he runneth upon me like a mighty man.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

I have sewed sackcloth upon my skin, and rolled my horn in the dust.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

My face is red with weeping, and on my eyelids is the shadow of death;

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

O earth, cover not my blood, and let there be no place for my cry!

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Even now, behold, my Witness is in the heavens, and he that voucheth for me is in the heights.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

My friends are my mockers; mine eye poureth out tears unto God.

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

Oh that there were arbitration for a man with God, as a son of man for his friend!

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

For years [few] in number shall pass, — and I shall go the way [whence] I shall not return.