Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Te phoeiah Job loh a doo tih,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

“Te bang ol te muep ka yaak coeng. Nangmih boeih kah a hloep khaw thakthaenah ni.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Khohli ol te a bawtnah om a? Balae tih na doo hamla nang n'huek.

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

Kai khaw nang bangla ka thui thai ta. Na hinglu te ka hinglu yueng la om koinih olthui neh nangmih te kan sun vetih ka lu lamloh nangmih taengah ka hinghuen van ni.

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

Ka ka neh nangmih te kan duel lah vetih ka hmuilai kah thaphohnah loh n'hoeptlang mako.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Ka thui akhaw ka thakkhoeihnah a rhoei moenih. Ka paa koinih kai lamloh metlam a caeh eh?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

Ka hlangboel boeih khaw na pong uh tih ka ngak ngawn coeng.

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

Kai nan tonga sak khaw laipai la om coeng. Ka laithae khaw ka taengah pai sak tih ka mikhmuh ah n'doo coeng.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

A thintoek loh a baeh tih kai soah a konaeh. Kai taengah a no te a tah coeng. Ka rhal loh kai soah a mik a huel.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

A ka neh kai n'ang thil uh. Kokhahnah neh ka kam han taam uh tih kai taengah huek ha cu uh.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

Pathen loh kai he hlang thae taengla n'det tih halang kut dongla kai m'muek.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

Thayoeituipan la ka om vaengah kai m'phae. Ka rhawn ah n'khak tih kai he n'taekyak. Te dongah kai he amah ham kutnoek la m'pai sak coeng.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

Ka taengah a lithen rhoek loh m'vael uh tih ka kuel a khoh. Lungma a ti kolla diklai dongah ka hmuet phawt coeng.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

A puut hman ah a puut loh kai m'va. Hlangrhalh bangla kai taengah cu.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

Ka vin soah tlamhni ka hui tih ka ki khaw laipi neh ka poelyoe coeng.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

Ka maelhmai he rhahnah neh nok la nok uh tih ka mikkhu khaw nut coeng.

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Te cakhaw boethae ka kut ah kuthlahnah om pawt tih ka thangthuinah khaw cil.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

Diklai nang loh ka thii he vuei boeh. Ka pang ol he khaw hmuen om boel saeh.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Vaan ah pataeng kai kah laipai om tih ka hlangcal khaw hmuensang ah om coeng ke.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

Ka hui khaw Pathen taengah kai kah hmuiyoi la om tih ka mik khaw pha coeng.

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

Hlang capa tah hlang ham neh a hui ham Pathen taengah a thui ta.

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

Kum a tarhing ah ha pawk vetih ka mael voel mueh caehlong ah ka cet pawn ni.