< Jobi 15 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
І відповів теманянин Еліфа́з та й сказав:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
„Чи відповідатиме мудра люди́на знання́м вітряни́м, і східнім вітром напо́внить утробу свою?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
Бу́де виправдуватися тим словом, що не надається, чи тими реча́ми, що пожитку немає від них?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Ти страх Божий руйнуєш тако́ж, і пусто́шиш молитву до Бога,
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
бо навчає провина твоя — твої уста, і ти вибираєш собі язика хитрунів.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Оскаржа́ють тебе твої уста, не я, й твої губи свідкують на те́бе:
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Чи ти народився люди́ною першою, чи раніше, ніж згі́р'я, ти ство́рений?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
Чи ти слухав у Божій таємній нара́ді, та мудрість для себе забрав?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
Що ти знаєш, чого б ми не знали? Що ти зрозумів, — і не з нами воно?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Поміж нами і сивий, ото́й і старий, старший днями від ба́тька твого́.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Чи мало для тебе — поті́шення Божі та слово, яке Він сховав у тобі́?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Чого то підно́сить тебе твоє серце, й які то знаки́ твої очі дають,
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
що на Бога зверта́єш ти духа свого́, і з своїх уст випускаєш подібні слова́?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
Що таке чоловік, щоб опра́вданим бути, і щоб був справедливим від жінки наро́джений?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Таж Він на́віть святим Своїм не довіря́є, і не опра́вдані в о́чах Його небеса́, —
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
що ж тоді чоловік той бридки́й та зіпсутий, що п'є кривду, як воду?
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
Я тобі розповім, — ти послухай мене, а що бачив, то те розкажу́,
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
про що мудрі доне́сли та від батьків своїх не затаїли того, —
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
їм самим була да́на земля, і не прихо́див чужий поміж них.
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
Безбожний тремти́ть по всі дні, а наси́льникові мало років захо́вано.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
Вереск жа́хів — у нього в уша́х, серед ми́ру прихо́дить на нього грабі́жник.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
Він не вірить, що ве́рнеться від темноти́, й він вичі́кується для меча́.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
Він мандру́є за хлібом, — та де він? Знає він, що для нього встано́влений день темноти́.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
Страша́ть його у́тиск та гно́блення, хапають його, немов цар, що готовий до бо́ю,
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
бо руку свою простягав він на Бога, і повставав на Всемогу́тнього,
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
проти Нього твердо́ю він шиєю бігав, товсти́ми хребта́ми щитів своїх.
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
Бо закрив він обличчя своє своїм салом, і бо́ки обклав своїм жиром,
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
і сидів у міста́х поруйно́ваних, у дома́х тих, що в них не сидять, що на купи каміння призна́чені.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
Він не буде багатий, і не всто́їться сила його, і по землі не поши́ряться їхні маєтки.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
Не всту́питься з те́мности він, по́лум'я висушить па́рост його, й духом уст Його буде він схо́плений.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Хай не вірить в марно́ту заблу́каний, бо марно́тою буде заплата йому́, —
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
вона ви́повниться не за днів його, а його верхові́ття не буде зелене!
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
Поскидає наси́ллям, немов виноград, недозрілість свою, поро́нить він квіття своє, як оливка, —
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
бо збори безбожних спусто́шені будуть, а огонь пожере́ дім хаба́рника:
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
він злом вагітні́є, й породить марно́ту, й ома́ну готує утро́ба його“.

< Jobi 15 >