Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Y respondió Elifaz temanita, y dijo:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

¿Por ventura el sabio responderá sabiduría ventosa, y llenará su vientre de viento solano?

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Tú también disipas el temor, y menoscabas la oración delante de Dios.

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el hablar de los astutos.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Tu misma boca te condenará, y no yo; y tus mismos labios testificarán contra ti.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

¿Naciste tú primero que Adán? ¿O fuiste formado antes que los collados?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

¿Oíste tú por ventura el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes que no se halle en nosotros?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Entre nosotros también hay cano, también hay viejo, mayor en días que tu padre.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿Tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¿Por qué te enajena tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

que respondas a Dios con tu espíritu, y sacas tales palabras de tu boca?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

He aquí que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos,

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¿cuánto menos el hombre abominable y vil, que bebe la iniquidad como agua?

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Escúchame; yo te mostraré, y te contaré lo que he visto;

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

lo que los sabios nos contaron de sus padres, y no lo encubrieron;

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

a los cuales fue dada la tierra a ellos sólos, y no pasó extraño por medio de ellos.

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Estruendos espantosos hay en sus oídos; en la paz le vendrá quién lo asuele.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

El no creerá que ha de volver de las tinieblas, y siempre está mirando al cuchillo.

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Desasosegado viene a comer siempre, porque sabe que le está aparejado día de tinieblas.

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

Tribulación y angustia le asombrarán, y se esforzarán contra él como un rey apercibido para la batalla.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Por cuanto él extendió su mano contra Dios, y se esforzó contra el Todopoderoso,

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

él le acometerá en la cerviz, en lo grueso de las hombreras de sus escudos;

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

porque cubrió su rostro con su gordura, e hizo pliegues sobre los ijares;

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

No se escapará de las tinieblas; la llama secará sus ramas, y con el aliento de su boca perecerá.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

No será afirmado; en vanidad yerra; por lo cual en vanidad será trocado.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

El será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

El perderá su agraz como la vid, y derramará su flor como la oliva.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Porque la congregación de los hipócritas será asolada, y fuego consumirá las tiendas de soborno.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Concibieron dolor, y dieron a luz iniquidad; y las entrañas de ellos meditan engaño.