Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Y respondió Elifaz Temanita, y dijo:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

¿Si responderá el sabio sabiduría ventosa, y henchirá su vientre de viento solano?

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Tú también disipas el temor, y disminuyes la oración delante de Dios.

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el lenguaje de los astutos.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Tu boca te condenará, y no yo; y tus labios testificarán contra ti.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

¿Naciste tú primero que Adam? ¿y fuiste tú creado antes de los collados?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

¿Oíste tú el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

¿Qué sabes tú que no lo sabemos? ¿qué entiendes tú que no se halle en nosotros?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Entre nosotros también hay cano, también hay viejo, mayor en días que tu padre.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¿En tampoco tienes las consolaciones de Dios; y tienes alguna cosa oculta acerca de ti?

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¿Por qué te toma tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

Que respondas a Dios con tu espíritu, y saques tales palabras de tu boca?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

He aquí, que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¿Cuánto más el hombre abominable y vil, que bebe como agua la iniquidad?

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Escúchame: mostrarte he, y contarte he lo que he visto:

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

Lo que los sabios nos contaron de sus padres; y no lo encubrieron:

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

A los cuales solos fue dada la tierra; y no pasó extraño por medio de ellos.

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Estruendos espantosos tiene en sus oídos, en la paz le vendrá quien le asuele.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

Él no creerá que ha de volver de las tinieblas, y siempre está mirando la espada.

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Desasosegado viene a comer siempre, porque sabe que le está aparejado día de tinieblas.

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

Tribulación y angustia le asombrará, y se esforzará contra él, como un rey aparejado para la batalla.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Porque él extendió su mano contra Dios, y contra el Todopoderoso se esforzó.

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

El le encontrará en la cerviz, en lo grueso de los hombros de sus escudos.

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

Porque cubrió su rostro con su gordura: e hizo arrugas sobre los ijares.

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

No se escapará de las tinieblas: la llama secará su renuevo, y con el aliento de su boca perecerá.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

No será afirmado: en vanidad yerra: por lo cual en vanidad será trocado.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Él será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

El perderá su agraz, como la vid; y como la oliva derramará su flor.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Porque la compañía del hipócrita será asolada: y fuego consumirá las tiendas de cohecho.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Concibieron dolor, y parieron iniquidad: y las entrañas de ellos meditan engaño.