Jobi 15
1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
И отвечал Елифаз Феманитянин и сказал:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
станет ли мудрый отвечать знанием пустым и наполнять чрево свое ветром палящим,
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
оправдываться словами бесполезными и речью, не имеющею никакой силы?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Да ты отложил и страх и за малость считаешь речь к Богу.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
Нечестие твое настроило так уста твои, и ты избрал язык лукавых.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Тебя обвиняют уста твои, а не я, и твой язык говорит против тебя.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Разве ты первым человеком родился и прежде холмов создан?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
Разве совет Божий ты слышал и привлек к себе премудрость?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
Что знаешь ты, чего бы не знали мы? что разумеешь ты, чего не было бы и у нас?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
И седовласый и старец есть между нами, днями превышающий отца твоего.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Разве малость для тебя утешения Божии? И это неизвестно тебе?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
К чему порывает тебя сердце твое, и к чему так гордо смотришь?
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
Что устремляешь против Бога дух твой и устами твоими произносишь такие речи?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
Что такое человек, чтоб быть ему чистым, и чтобы рожденному женщиною быть праведным?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Вот, Он и святым Своим не доверяет, и небеса нечисты в очах Его:
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
тем больше нечист и растлен человек, пьющий беззаконие, как воду.
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
Я буду говорить тебе, слушай меня; я расскажу тебе, что видел,
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
что слышали мудрые и не скрыли слышанного от отцов своих,
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
которым одним отдана была земля, и среди которых чужой не ходил.
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
Нечестивый мучит себя во все дни свои, и число лет закрыто от притеснителя;
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
звук ужасов в ушах его; среди мира идет на него губитель.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
Он не надеется спастись от тьмы; видит пред собою меч.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
Он скитается за куском хлеба повсюду; знает, что уже готов, в руках у него день тьмы.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
Устрашает его нужда и теснота; одолевает его, как царь, приготовившийся к битве,
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
за то, что он простирал против Бога руку свою и противился Вседержителю,
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
устремлялся против Него с гордою выею, под толстыми щитами своими;
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
потому что он покрыл лице свое жиром своим и обложил туком лядвеи свои.
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
И он селится в городах разоренных, в домах, в которых не живут, которые обречены на развалины.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
Не пребудет он богатым, и не уцелеет имущество его, и не распрострется по земле приобретение его.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
Не уйдет от тьмы; отрасли его иссушит пламя и дуновением уст своих увлечет его.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Пусть не доверяет суете заблудший, ибо суета будет и воздаянием ему.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
Не в свой день он скончается, и ветви его не будут зеленеть.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
Сбросит он, как виноградная лоза, недозрелую ягоду свою и, как маслина, стряхнет цвет свой.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
Так опустеет дом нечестивого, и огонь пожрет шатры мздоимства.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
Он зачал зло и родил ложь, и утроба его приготовляет обман.
