Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

ויען אליפז התימני ויאמר׃

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃