Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Et Eliphaz le Thémanite répondant dit:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

Est-il sage celui qui, rempli d'amertume, s'exprimera comme si l'esprit d'intelligence l'inspirait,

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

En exhalant des plaintes inconvenantes et des discours inutiles?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

N'as-tu pas répudié toute crainte pour un tenir un tel langage devant le Seigneur?

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Tu es coupable en ces mots de ta bouche; tu n'as point apprécié ceux des hommes capables.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

C'est ta bouche qui t'accuse, et non moi; tes lèvres portent témoignage contre toi.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

Qu'y a-t-il? Es-tu le premier mortel qui ait existé? As-tu été produit avant les montagnes?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

As-tu entendu le Seigneur commander; Dieu t'a-t-il admis en ses conseils; la sagesse réside-t-elle en toi?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

Que sais-tu que nous ne sachions; que comprends-tu que nous ne comprenions?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

L'un de nous est un vieillard plus chargé de jours que ne l'a été ton père.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

Tu as été châtié faiblement à cause des péchés que tu as commis, et tes paroles sont superbes et hautaines.

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

Qu'a donc osé ton cœur et sur qui as-tu porté les yeux,

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

Pour que tu t'emportes à ce point devant le Seigneur et que tu laisses de telle paroles sortir de ta bouche?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

Qui donc, étant mortel, sera irréprochable? Qui donc étant né de la femme, sera semblable au Juste?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

Puisque Dieu n'a pas confiance en ses saints et que devant lui le ciel n'est pas pur,

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

Souffre donc qu'il considère comme impur et profane l'homme qui boit l'iniquité à pleines coupes.

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Je vais te dire, écoute-moi, je vais te révéler ce que j'ai vu,

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

Ce que rapportent les sages, ce qu'ils avaient appris de leurs pères,

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

Les sages à qui seuls la terre a été donnée et que jamais l'étranger n'a assaillis:

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Les jours de l'impie se passent dans l'inquiétude; ceux du puissant de la terre sont comptés.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Il s'effraye des bruits que son oreille recueille, et lorsqu'il croit jouir d'un moment de paix, sa catastrophe est prochaine.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

Qu'il ne s'imagine pas revenir des ténèbres; car déjà il est livré à des mains de fer.

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Il est réservé à rassasier les vautours; il n'ignore pas lui-même qu'il attend sa chute; le sombre jour est près de l'emporter.

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

La nécessité, l'affliction vont le saisir et tomber sur lui, comme un chef de guerre qui combat au premier rang.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Car il s'est attaqué au Fort; il a levé la tête avec orgueil devant le Seigneur.

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

Il a couru contre Dieu l'outrage à la bouche, le dos couvert d'un épais bouclier.

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

L'embonpoint gonflait son visage, et son ventre engraissé descendait sur ses cuisses.

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Puisse-t-il passer les nuits dans des villes désertes et se loger en des demeures inhabitées; que d'autres emportent ce que les siens auront préparé.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

Qu'il n'ajoute pas à ses richesses; qu'il ne lui reste rien de ce qu'il possède; qu'il ne projette plus d'ombre sur la terre.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

Qu'il n'échappe pas à l'obscurité, que le vent flétrisse ses bourgeons et que ses fleurs tombent.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

Qu'il ne s'imagine pas pouvoir subsister, car il ne réalisera que des choses vaines.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Sa récolte sera détruite avant la maturité; ses arbustes ne grossiront pas.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Qu'il soit cueilli comme un raisin vert; qu'il sèche comme une fleur d'olivier.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Car la mort porte témoignage contre l'impie; et le feu brûlera les demeures de ceux qui se laissent gagner par les présents.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

La race des pervers ne concevra que des douleurs, elle n'enfantera que de vanités, et le seul fruit de ses entrailles sera la fraude.