< Jobi 15 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Et Éliphaz, le Thémanite, répondit et dit:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
Le sage répondra-t-il avec une connaissance [qui n’est que] du vent, et gonflera-t-il sa poitrine du vent d’orient,
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
Contestant en paroles qui ne profitent pas et en discours qui ne servent à rien?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Certes tu détruis la crainte [de Dieu], et tu restreins la méditation devant Dieu.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
Car ta bouche fait connaître ton iniquité, et tu as choisi le langage des [hommes] rusés.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Ta bouche te condamnera, et non pas moi, et tes lèvres déposent contre toi.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Es-tu né le premier des hommes, et as-tu été enfanté avant les collines?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
As-tu entendu [ce qui se dit] dans le conseil secret de Dieu, et as-tu accaparé pour toi la sagesse?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
Que sais-tu que nous ne sachions? que comprends-tu qui ne soit également avec nous?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Parmi nous il y a aussi des hommes à cheveux blancs et des vieillards plus âgés que ton père.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Est-ce trop peu pour toi que les consolations de Dieu et la parole douce qui se fait entendre à toi?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Comment ton cœur t’emporte-t-il, et comment tes yeux clignent-ils,
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
Que tu tournes contre Dieu ton esprit et que tu fasses sortir de ta bouche des discours?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
Qu’est-ce que l’homme mortel, pour qu’il soit pur, et celui qui est né d’une femme, pour qu’il soit juste?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Voici, il ne se fie pas à ses saints, et les cieux ne sont pas purs à ses yeux:
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
Combien plus l’homme, qui boit l’iniquité comme l’eau, est-il abominable et corrompu!
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
Je t’enseignerai, écoute-moi; et ce que j’ai vu je te le raconterai,
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
Ce que les sages ont déclaré d’après leurs pères et n’ont pas caché; –
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
À eux seuls la terre fut donnée, et aucun étranger ne passa au milieu d’eux: –
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
Tous ses jours, le méchant est tourmenté, et peu d’années sont réservées à l’homme violent;
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
La voix des choses effrayantes est dans ses oreilles; au milieu de la prospérité, le dévastateur arrive sur lui;
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
Il ne croit pas revenir des ténèbres, et l’épée l’attend;
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
Il erre çà et là pour du pain: – où en trouver? Il sait qu’à son côté un jour de ténèbres est préparé;
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
La détresse et l’angoisse le jettent dans l’alarme, elles l’assaillent comme un roi prêt pour la mêlée.
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
Car il a étendu sa main contre Dieu, et il s’élève contre le Tout-puissant;
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
Il court contre lui, le cou [tendu], sous les bosses épaisses de ses boucliers.
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
Car il a couvert sa face de sa graisse, et a rendu gras ses flancs.
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
Et il habitera des villes ruinées, des maisons que personne n’habite, qui vont devenir des monceaux de pierres.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
Il ne deviendra pas riche, et son bien ne subsistera pas, et ses possessions ne s’étendront pas sur la terre.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
Il ne sortira pas des ténèbres; la flamme séchera ses rejetons, et il s’en ira par le souffle de sa bouche.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Qu’il ne compte pas sur la vanité: il sera déçu, car la vanité sera sa récompense;
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
Avant son jour, elle sera complète, et son rameau ne verdira pas.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
Il se défait, comme une vigne, de ses grappes vertes, et, comme un olivier, il rejette ses fleurs.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
Car la famille des impies sera stérile, et le feu dévorera les tentes [où entrent] les présents.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
Il conçoit la misère et enfante le malheur, et son sein prépare la tromperie.

< Jobi 15 >