Jobi 15
1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
Should a wise men utter vain knowledge, and fill his belly with the east wind?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
Should he reason with unprofitable talk? or with speeches with which he can do no good?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Yes, thou castest off fear, and restrainest prayer before God.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
For thy mouth uttereth thy iniquity, and thou choosest the tongue of the crafty.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Thy own mouth condemneth thee, and not I: yes, thy own lips testify against thee.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
[Art] thou the first man [that] was born? or wast thou made before the hills?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
Hast thou heard the secret of God? and dost thou restrain wisdom to thyself?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
What knowest thou that we know not? [what] understandest thou, which [is] not in us?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
With us [are] both the gray headed and very aged men, much older than thy father.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
[Are] the consolations of God small with thee? is there any secret thing with thee?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Why doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes wink at,
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
That thou turnest thy spirit against God, and lettest [such] words go out of thy mouth?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
What [is] man, that he should be clean? and [he who is] born of a woman, that he should be righteous?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Behold, he putteth no trust in his saints; yes, the heavens are not clean in his sight.
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
How much more abominable and filthy [is] man, who drinketh iniquity like water?
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
I will show thee, hear me; and that [which] I have seen, I will declare;
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
Which wise men have told from their fathers, and have not hid [it]:
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
To whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
The wicked man travaileth with pain all [his] days, and the number of years is hidden to the oppressor.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
A dreadful sound [is] in his ears: in prosperity the destroyer shall come upon him.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is waited for by the sword.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
He wandereth abroad for bread, [saying], Where [is it]? he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
Trouble and anguish shall make him afraid; they shall prevail against him, as a king ready to the battle.
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
For he stretcheth out his hand against God, and strengtheneth himself against the Almighty.
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
He runneth upon him, [even] on [his] neck, upon the thick bosses of his bucklers:
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
Because he covereth his face with his fatness, and maketh collops of fat on [his] flanks.
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
And he dwelleth in desolate cities, [and] in houses which no man inhabiteth, which are ready to become heaps.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall he prolong the perfection of it upon the earth.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches, and by the breath of his mouth shall he go away.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Let not him that is deceived trust in vanity: for vanity shall be his recompense.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
It shall be accomplished before his time, and his branch shall not be green.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
For the congregation of hypocrites [shall be] desolate, and fire shall consume the tabernacles of bribery.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
They conceive mischief, and bring forth vanity, and their belly prepareth deceit.
