< Jobi 15 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
Should a wise man utter windy knowledge, and fill his inward parts with the east wind?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
Should he reason with a speech which availeth nothing? and with words in which there is no profit?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Yea, thou truly makest void the fear [of God], and diminishest devotion before God.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
For thy iniquity teacheth thy mouth, so that thou choosest the language of the crafty.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Thy own mouth must condemn thee, but not I: yea, thy own lips will testify against thee.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Wast thou born as the first man? or wast thou brought forth before the hills?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
Hast thou listened to the secret counsel of God? and is wisdom therefore of little esteem with thee?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
What knowest thou, that we do not know? what understandest thou, which is not with us?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Both the grayheaded and the very aged are among us, — richer than thy father in days.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Are the divine consolations too little for thee? and the word that was so mild with thee?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Whither doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes gaze at?
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
That thou shouldst turn against God thy spirit, and utter [such] words out of thy mouth?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
What is man, that he should be pure? and that he who is born of woman should be declared righteous?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Behold, in his holy ones he putteth no trust; and the heavens are not pure in his eyes:
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
How much more then the abominable and corrupt, the man who drinketh like water wrong-doing?
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
I will instruct thee, hear me; and what I have seen will I relate;
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
Which wise men have ever told, and have not concealed, as they obtained it from their fathers;
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
Unto whom alone the earth was given, and into whose midst no stranger ever entered.
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
All his days is the wicked plagued with pain, and the number of years which are laid by for the tyrant.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
A sound of terrors is in his ears: during peace will the waster come over him.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is looked for by the sword.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
He wandereth abroad for bread, [saying, ] Where is it? he knoweth that there is ready at his hand the day of darkness.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
Distress and anguish terrify him: they assail him with might, as a king prepared for the battle.
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
Because he had stretched out against God his hand, and strengthened himself against the Almighty;
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
[And] he had run against him, with an [extended] neck, with the thick roundings of his bucklers;
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
Because he had covered his face with his fat, and had made thick folds of fat on his flanks;
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
And he dwelt in abandoned cities, in houses which none inhabited, which were destined to be ruinous heaps.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
[Yet] will he not remain rich, neither will his wealth endure, nor will he attain their perfection on earth.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
He will never depart out of darkness: the flame shall dry up his shoots, and he will depart by the breath of God's mouth.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Let him that goeth astray not trust in vanity; for vanity will be what he obtaineth thereby.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
Even before his time will it be overfull, and his branches will not be green.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
He will shake off like the vine his unripe grapes, and cast off like the olive his blossoms.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
For the assembly of hypocrites will remain desolate, and fire will consume the tents of bribery.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
They conceive trouble, and bring forth wrong-doing, and their body prepareth deceit.

< Jobi 15 >