Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Elifaz Temanac progovori tad i reče:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

“Zar šupljom naukom odgovara mudrac i vjetrom istočnim trbuh napuhuje?

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

Zar on sebe brani riječima ispraznim, besjedama koje ničem ne koriste?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Još više ti činiš: ništiš strah od Boga, pred njegovim licem pribranost ukidaš.

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Tvoje riječi krivicu tvoju odaju, poslužio si se jezikom lukavih,

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

vlastita te usta osuđuju, ne ja, protiv tebe same ti usne svjedoče.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

Zar si prvi čovjek koji se rodio? Zar si na svijet prije bregova došao?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

Zar si tajne Božje ti prisluškivao i mudrost čitavu za se prisvojio?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

Što ti znadeš, a da i mi ne znamo, što ti razumiješ, a da to ne shvaćamo?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Ima među nama i sijedih i starih kojima je više ljeta no tvom ocu.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

Zar su ti utjehe Božje premalene i blage riječi upućene tebi?

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

Što te srce tvoje tako slijepo goni i što tako divlje prevrćeš očima

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

kad proti Bogu jarost svoju okrećeš, a iz usta takve riječi ti izlaze!

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

Što je čovjek da bi čist mogao biti? Zar je itko rođen od žene pravedan?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

Gle, ni u svece se On ne pouzdava, oku njegovu ni nebesa čista nisu,

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

a kamoli to biće gadno i buntovno, čovjek što k'o vodu pije opačinu!

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Mene sad poslušaj, poučit' te hoću, što god sam vidjeh, ispričat' ti želim,

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

i ono što naučavahu mudraci ne tajeć' što su primili od pređa

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

kojima je zemlja ova bila dana kamo tuđin nije nikada stupio.

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Zlikovac se muči cijelog svoga vijeka, nasilniku već su ljeta odbrojena.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Krik strave svagda mu u ušima ječi, dok miruje, na njeg baca se razbojnik.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

Ne nada se da će izbjeći tminama i znade dobro da je maču namijenjen,

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

strvinaru da je kao plijen obećan. On znade da mu se dan propasti bliži.

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

Nemir i tjeskoba na njeg navaljuju, k'o kralj spreman na boj na nj se obaraju.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

On je protiv Boga podizao ruku, usuđivao se prkosit' Svesilnom

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

Ohola je čela na njega srljao, iza štita debela dobro zaklonjen.

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

Lice mu bijaše obloženo salom a bokovi pretilinom otežali.

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Razrušene je zaposjeo gradove i kućišta nastanio napuštena. Srušit će se ono što za sebe sazda;

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

cvasti mu neće, već rasuti se blago, sjena mu se neće po zemlji širiti.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

On se tami više izmaknuti neće, opržit će oganj njegove mladice, u dahu plamenih usta nestat će ga.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

U taštinu svoju neka se ne uzda, jer će mu ispraznost biti svom nagradom.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Prije vremena će svenut' mu mladice, grane mu se nikad neće zazelenjet'.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Kao loza, grozd će stresat' svoj nezreo, poput masline pobacit će cvatove.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Da, bezbožničko je jalovo koljeno, i vatra proždire šator podmitljivca.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Koji zlom zanesu, rađaju nesreću i prijevaru nose u utrobi svojoj.”