Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Тогава теманецът Елифад в отговор рече:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

Мъдър човек с вятърничаво ли знание отговаря, И с източен вятър ли пълни корема си?

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

С празни думи ли се препира И с безполезни речи?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Наистина ти унищожаваш страха от Бога, И намаляваш моленето пред Него.

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Защото беззаконието ти поучава устата ти, И си избрал езика на лукавите.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Твоите уста те осъждат, а не аз; Твоите устни свидетелствуват против тебе.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

Ти ли си първородният човек? Или създаден ли си преди хълмите?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

Чул ли си ти Божиите тайни намерения? Или си заключил в себе си мъдростта?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

Що знаеш ти, което ние не знаем? Що разбираш ти, което няма у нас?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Има и между нас и белокоси и престарели, По-напреднали на възраст и от баща ти.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

Божиите утешения и меките Му към тебе думи Малко нещо ли са за тебе?

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

Какво те блазни сърцето ти, И на какво смигат очите ти,

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

Та обръщаш духа си против Бога, И изпущаш такива думи из устата си?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

Що е човек та да е чист, И роденият от жена та да е праведен?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

Ето, на светите Си ангели Той не се доверява, И небесата не са чисти в очите Му;

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

Колко повече е гнусен и непотребен човек, Който пие неправда, като вода!

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Аз ще ти кажа, послушай ме; И това, което съм видял, ще ти изявя,

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

(Което мъдрите не скриха, но възвестиха, Както бяха чули от бащите си;

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

На които биде дадена земята, и само на тях, И чужденец не замина между тях; )

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Нечестивият се мъчи през всичките си дни; И преброени години са запазени за мъчителя.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Ужасни гласове има в ушите му, Че като е в спокойствие ще го нападне изтребителят;

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

Не вярва, че ще се върне от тъмнината; И той е очакван от ножа;

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Скита се да търси хляб, казвайки: Где е? Знае, че денят на тъмнината е готов до ръката му;

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

Скръб и тъга го плашат, Като цар приготвен за бой му надвиват.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Понеже той простря ръката си против Бога, И възгордя се против Всемогъщия,

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

Спусна се на Него с корав врат, С дебелите изпъкналости на щитовете си.

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

Понеже покри лицето си с тлъстината си, И, затлъсти кръста си,

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Той се засели в разорени градове, В къщи необитаеми, Готови да станат на купове.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

Няма да се обогати, и имотът му няма да трае, Нито ще се навеждат до земята произведенията им.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

Няма да се отърве от тъмнината; Пламък ще изсуши младоците му; И от дишането на Божиите уста ще бъде завлечен.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

Нека не се доверява на суетата, самоизмамен; Защото суета ще бъде заплатата му.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Преди времето си ще се изплати, И клонът му няма да раззеленее,

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Ще изрони неузрялото си грозде като лозата, И ще хвърли цвета си като маслината.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Защото дружината на нечестивите ще запустее; И огън ще пояде шатрите на подкупничеството.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Зачват зло, и раждат беззаконие, И сърцето им подготвя измама.