Jobi 14

1 “Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

“Umuntu ozelwe ngumfazi ulensuku ezilutshwane njalo ezigcwele inhlupho.

2 Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

Uyaqhakaza njengeluba aphinde abune; njengesithunzi esithi tshazi, akemi.

3 Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

Onjalo ungala ulokhu umkhangele na? Ungamisa phambi kwakho umthonisise na?

4 Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

Ngubani ongaveza okuhlambulukileyo kokungcolileyo na? Kakho!

5 Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

Insuku zomuntu zimisiwe; uzibekile izinyanga zokuphila kwakhe wabeka lemikhawulo angeke ayeqe.

6 Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

Ngakho-ke myekele ungazihluphi ngaye, aze aqede lesosikhathi sakhe njengomuntu oqhatshiweyo.

7 Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

Kungaba lethemba ngesihlahla; singaganyulwa siyahluma njalo, amahlumela aso kawayikwehluleka ukukhula.

8 Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

Impande zaso zingaguga phansi emhlabathini lesiphunzi saso sife emhlabathini,

9 me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

kodwa singezwa amanzi siyahluma sikhuphe ingatsha njengesihlahla esitsha.

10 Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

Kodwa umuntu uyafa alaliswe phansi; uphefumula okokucina angabe esabakhona.

11 Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

Njengamanzi esitsha olwandle lanjengomfula ucitsha amanzi wome qha,

12 por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

ngokunjalo umuntu ulala phansi angabe esavuka; kuze kutshabalale amazulu abantu kabayikuvuka kumbe baphatshanyiswe ebuthongweni babo.

13 Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje! (Sheol h7585)

Kube uyangifihla ethuneni ungithukuze ulaka lwakho luze ludlule! Kube ungibekela isikhathi ube usungikhumbula! (Sheol h7585)

14 Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

Umuntu angafa uphinde aphile na? Zonke insuku zokutshikatshika kwami ngizalindela isikhathi sokuyekelwa kwami.

15 Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

Uzabiza lami ngizasabela; uzasifisa lesosidalwa esenziwa yizandla zakho.

16 Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

Ngeqiniso lapho uzabala izinyathelo zami kodwa kawuyikulandelela izono zami.

17 do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

Iziphambeko zami zizananyekwa emgodleni; uzasigubuzela isono sami.

18 Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

Kodwa njengentaba ikhumuzeka ize ibhidlike, lanjengedwala ligudluka endaweni yalo,

19 ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

njengamanzi awagubhayo amatshe lezikhukhula zikhukhula umhlabathi, kanjalo uyalibhidliza ithemba lomuntu.

20 Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

Umehlula kanye angaphindi abekhona, adlule; uyabuguqula ubuso bakho umxotshe.

21 Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

Nxa amadodana akhe ezuza udumo, kawakwazi; nxa izizukulwane zakhe zisehliswa, kazikuboni.

22 Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

Bezwa kuphela ubuhlungu bemizimba yabo bazikhalele bona.”