Jobi 14

1 “Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

婦の産む人はその日少なくして艱難多し

2 Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

その來ること花のごとくにして散り 其馳ること影のごとくにして止まらず

3 Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

なんぢ是のごとき者に汝の目を啓きたまふや 汝われを汝の前にひきて審判したまふや

4 Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

誰か清き物を汚れたる物の中より出し得る物あらん 一人も無し

5 Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

その日既に定まり その月の數なんぢに由り 汝これが區域を立て越ざらしめたまふなれば

6 Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

是に目を離して安息を得させ 之をして傭人のその日を樂しむがごとくならしめたまへ

7 Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

それ木には望あり 假令砍るるとも復芽を出してその枝絶ず

8 Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

たとひ其根地の中に老い 幹土に枯るとも

9 me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

水の潤霑にあへば即ち芽をふき枝を出して若樹に異ならず

10 Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

然ど人は死れば消うす 人氣絶えなば安に在んや

11 Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

水は海に竭き河は涸てかわく

12 por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

是のごとく人も寢臥てまた興ず 天の盡るまで目覺ず睡眠を醒さざるなり

13 Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje! (Sheol h7585)

願はくは汝われを陰府に藏し 汝の震怒の息むまで我を掩ひ 我ために期を定め而して我を念ひたまへ (Sheol h7585)

14 Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

人もし死ばまた生んや 我はわが征戰の諸日の間望みをりて我が變更の來るを待ん

15 Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

なんぢ我を呼びたまはん 而して我こたへん 汝かならず汝の手の作を顧みたまはん

16 Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

今なんぢは我に歩履を數へたまふ 我罪を汝うかがひたまはざらんや

17 do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

わが愆は凡て嚢の中に封じてあり汝わが罪を縫こめたまふ

18 Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

それ山も倒れて終に崩れ巖石も移りてその處を離る

19 ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

水は石を鑿ち 浪は地の塵を押流す 汝は人の望を斷たまふ

20 Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

なんぢは彼を永く攻なやまして去ゆかしめ 彼の面容の變らせて逐やりたまふ

21 Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

その子尊貴なるも彼は之を知ず 卑賤なるもまた之を曉らざるなり

22 Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

只己みづからその肉に痛苦を覺え己みづからその心に哀く而已