Jobi 14

1 “Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

For a mortal born of a woman [is] short lived, and full of wrath.

2 Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

Or he falls like a flower that has bloomed; and he departs like a shadow, and cannot continue.

3 Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

Hast thou not taken account even of him, and caused him to enter into judgment before thee?

4 Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

For who shall be pure from uncleanness? not even one;

5 Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

if even his life should be [but] one day upon the earth: and his months are numbered by him: thou hast appointed [him] for a time, and he shall by no means exceed [it].

6 Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

Depart from him, that he may be quiet, and take pleasure in his life, [though] as a hireling.

7 Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

For there is hope for a tree, even if it should be cut down, [that] it shall blossom again, and its branch shall not fail.

8 Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

For though its root should grow old in the earth, and its stem die in the rock;

9 me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

it will blossom from the scent of water, and will produce a crop, as one newly planted.

10 Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

But a man that has died is utterly gone; and when a mortal has fallen, he is no more.

11 Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

For the sea wastes in [length of] time, and a river fails and is dried up.

12 por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

And man that has lain down [in death] shall certainly not rise again till the heaven be dissolved, and they shall not awake from their sleep.

13 Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje! (Sheol h7585)

For oh that thou hadst kept me in the grave, and hadst hidden me until thy wrath should cease, and thou shouldest set me a time in which thou wouldest remember me! (Sheol h7585)

14 Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

For if a man should die, shall he live [again], having accomplished the days of his life? I will wait till I exist again?

15 Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

Then shalt thou call, and I will hearken to thee: but do not thou reject the work of thine hands.

16 Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

But thou hast numbered my devices: and not one of my sins shall escape thee?

17 do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

An thou hast sealed up my transgressions in a bag, and marked if I have been guilty of any transgression unawares.

18 Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

And verily a mountain falling will utterly be destroyed, and a rock shall be worn out of its place.

19 ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

The waters wear the stones, and waters falling headlong [overflow] a heap of the earth: and thou destroyest the hope of man.

20 Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

Thou drivest him to an end, and he is gone: thou settest thy face against him, and sendest him away;

21 Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

and though his children be multiplied, he knows [it] not; and if they be few, he is not aware.

22 Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

But his flesh is in pain, and his soul mourns.