Jobi 14

1 “Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

Man, who is born of a woman, is of few days, and full of trouble.

2 Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

He comes forth like a flower, and is cut down. He too flees as a shadow, and does not continue.

3 Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

And do thou open thine eyes upon such a one, and bring me into judgment with thee?

4 Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

Who can bring a clean thing out of an unclean? Not one.

5 Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

Seeing his days are determined, the number of his months is with thee, and thou have appointed his bounds that he cannot pass,

6 Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

look away from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a hireling, his day.

7 Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

For there is hope of a tree, if it is cut down, that it will sprout again, and that the tender branch of it will not cease.

8 Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

Though the root of it grows old in the earth, and the trunk of it dies in the ground,

9 me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

yet through the scent of water it will bud, and put forth boughs like a plant.

10 Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

But man dies, and is laid low. Yea, man gives up the spirit, and where is he?

11 Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

As the waters fail from the sea, and the river wastes away and dries up,

12 por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

so man lies down and does not rise. Till the heavens be no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.

13 Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje! (Sheol h7585)

O that thou would hide me in Sheol, that thou would keep me secret, until thy wrath be past, that thou would appoint for me a set time, and remember me! (Sheol h7585)

14 Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

If a man dies, shall he live again? All the days of my warfare I would wait till my release should come.

15 Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

Thou would call, and I would answer thee. Thou would have a desire to the work of thy hands.

16 Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

But now thou number my steps. Do thou not watch over my sin?

17 do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

My transgression is sealed up in a bag, and thou fasten up my iniquity.

18 Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

But the falling mountain comes to nothing, and the rock is removed out of its place.

19 ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

The waters wear the stones. The overflowings of it wash away the dust of the earth. So thou destroy the hope of man.

20 Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

Thou prevail forever against him, and he passes. Thou change his countenance, and send him away.

21 Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

His sons come to honor, and he does not know it, and they are brought low, but he does not perceive it of them.

22 Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

But his flesh upon him has pain, and his soul within him mourns.