Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Ciertamente mis ojos vieron todo esto. Mis oídos lo escucharon y entendieron.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Como ustedes lo saben, yo también lo sé. En nada soy menos que ustedes.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Pero en verdad yo me dirijo a ʼEL-Shadday, porque quiero disputar con ʼElohim.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Ustedes son forjadores de mentiras. Médicos inútiles son todos ustedes.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

¡Ojalá callaran por completo! Esto sería sabiduría.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Escuchen mi argumento y atiendan las contenciones de mis labios.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

¿Dirán ustedes perversidades a favor de ʼElohim? ¿Hablarán engaño a favor de Él?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

¿Mostrarán parcialidad a su favor? ¿Contenderán ustedes a favor de ʼElohim?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

¿Les irá bien cuando Él los escudriñe? ¿Se burlarán de Él como el que se burla de un hombre?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Ciertamente los reprenderá, si en secreto son parciales.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

¿No los aterrorizará su majestad, y caerá su terror sobre ustedes?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Sus dichos memorables serán proverbios de polvo, y sus defensas serán de barro.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Callen y hablaré yo. ¡Y que me venga lo que venga!

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

¿Por qué debo tomar mi carne entre mis dientes, y colocar mi vida en mis manos?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Ciertamente aunque me mate, en Él esperaré, pero defenderé mis caminos delante de Él.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Esto también será mi salvación, porque no llegará ante su presencia el impío.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Escuchen con atención lo que digo. Mi declaración entre en sus oídos:

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Ciertamente preparé mi defensa. Sé que seré declarado justo.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

¿Quiere alguno contender conmigo? Porque si ahora callo, moriría.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Solo dos cosas no hagas conmigo, y no me esconderé de tu Presencia:

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Aparta de sobre mí tu mano, y no me espante tu terror.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Llama luego y yo responderé, o yo hablaré y Tú me responderás.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

¿Cuántas son mis iniquidades y pecados? Hazme saber mi transgresión y mi pecado.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

¿Por qué ocultas tu rostro y me consideras tu enemigo?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

¿Quebrantas una hoja volandera, y persigues un pasto seco?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Escribes contra mí cosas amargas y me haces heredar las iniquidades de mi juventud.

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Colocas mis pies en el cepo. Vigilas todos mis caminos. Trazas un límite para las plantas de mis pies.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Mi cuerpo se desgasta como cosa podrida, como ropa vieja comida de polilla.