Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Mira, he visto todo esto con mis propios ojos, y lo he oído con mis propios oídos, y lo entiendo.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Sé lo que sabes. No eres mejor que yo.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Pero aun así me gustaría hablar con el Todopoderoso: ¡Quiero probarme ante Dios!

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

En cuanto a ustedes, ¡encubren las cosas diciendo mentiras! ¡Todos ustedes son como los médicos que no pueden curar a nadie!

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

¡Cuánto desearía que se callaran todos! Eso sería lo más sensato para ustedes.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Escuchen mi argumento y presten atención a lo que tengo que decir.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

¿Creen que pueden decir mentiras para defender a Dios? ¿Hablan con engaño en su nombre?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

¿O es que quieren demostrar su favoritismo a Dios? ¿Argumentarán en favor de Dios?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

¿Concluirá Dios que hacen el bien cuando los examine? ¿Podrán engañarlo como si se tratara de un ser humano?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

¡No, definitivamente los reprenderá si le muestran secretamente su favoritismo!

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

¿No les aterra su majestad? ¿Acaso no se paralizarían de miedo ante él?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Sus dichos son tan útiles como la ceniza; sus argumentos tan débiles como el barro.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Callen y no me hablen. Déjenme hablar, pase lo que pase.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Me hago responsable de mí mismo y estoy dispuesto a arriesgar mi vida.

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Aunque me mate, esperaré en él. Todavía seguiré defendiendo mis caminos ante él.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Haciendo esto me salvaré, ya que ningún impío podría presentarse ante él.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Escuchen atentamente lo que digo, y presten atención a mi explicación.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Miren que he preparado mi caso y sé que se me dará la razón.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

¿Quién quiere discutir conmigo? Si se demuestra que estoy equivocado, estoy dispuesto a callar y morir.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Dios, tengo dos peticiones, entonces podré enfrentarme a ti.

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Deja de golpearme, y deja de aterrorizarme.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Entonces llama, y yo responderé. O déjame hablar, y luego respóndeme.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

¿Cuáles son mis pecados e iniquidades? Muéstrame qué he hecho mal; ¿cómo me he rebelado contra ti?

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

¿Por qué eres tan hostil conmigo? ¿Por qué me tratas como tu enemigo?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

¿Asustarías a una hoja movida por el viento o cazarías un pedazo de paja?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Porque escribes cosas amargas contra mí y me haces pagar por los pecados de mi juventud.

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Pones mis pies en el cepo. Vigilas cada uno de mis pasos. Incluso inspeccionas mis huellas.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Me deshago como algo podrido, como ropa apolillada.