Jobi 13
1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
Се, сия виде око мое, и слыша ухо мое,
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
и вем, елика и вы весте: и не неразумнее есмь вас.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
Но обаче и аз ко Господу возглаголю, обличу же пред Ним, аще восхощет.
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Вы бо есте врачеве неправеднии и целителе злых вси,
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
буди же вам онемети, и сбудется вам в премудрость.
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Слышите же обличение уст моих, суду же устен моих вонмите.
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Не пред Богом ли глаголете и пред Ним вещаете лесть?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Или уклонитеся, вы же сами судии будите.
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Добро бо, аще изследит вас: аще бо вси творящии приложитеся к нему, обаче обличит вы.
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
Аще же и тай лицам удивитеся,
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
не движение ли Его смятет вас, боязнь же от Него нападет на вы?
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Отидет же величание ваше равно пепелу, тело же бренно.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Умолчите, да возглаголю и почию от гнева.
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
Вземля плоти моя зубами, душу же мою положу в руце моей.
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Аще мя убиет Сильный, понеже и нача, обаче возглаголю и обличу пред Ним:
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
и сие ми сбудется во спасение: не внидет бо пред Ним лесть.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Послушайте, послушайте глагол моих: возвещу бо вам слышащым.
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
Се, аз близ есмь суда моего, вем аз, яко праведен явлюся.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Кто бо есть судяйся со мною, да ныне умолчу и изчезну?
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Двое же ми сотвориши, тогда от лица Твоего не скрыюся:
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
руку от мене отими, страх же Твой да не ужасает мя:
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
посем призовеши, аз же Тя послушаю, или возглаголеши, аз же Ти дам ответ.
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
Колицы суть греси мои и беззакония моя? Научи мя, кая суть?
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Почто крыешися от мене? Мниши же мя противна суща Тебе?
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Или яко лист движимь ветром убоишися? Или яко сену носиму ветром противляешимися?
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
Яко написал еси на мя злая, обложил же ми еси юностныя грехи:
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
положил же еси ногу мою в возбранение: сохранил же еси дела моя вся: в корения же ног моих пришел еси:
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
иже обетшают якоже мех, или якоже риза молием изядена.
