< Jobi 13 >

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
Ето, све је то видело око моје, чуло ухо моје, и разумело.
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
Шта ви знате, знам и ја, нисам гори од вас.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
Ипак бих говорио са Свемогућим, и рад сам с Богом правдати се.
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Јер ви измишљате лажи, сви сте залудни лекари.
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
О да бисте сасвим ћутали! Били бисте мудри.
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Чујте мој одговор, и слушајте разлоге уста мојих.
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Треба ли да говорите за Бога неправду или превару да говорите за Њ?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Треба ли да Му гледате ко је? Треба ли да се препирете за Бога?
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Хоће ли бити добро кад вас стане испитивати? Хоћете ли Га преварити као што се вара човек?
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
Заиста ће вас карати, ако тајно узгледате ко је.
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
Величанство Његово неће ли вас уплашити? И страх Његов неће ли вас спопасти?
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Спомени су ваши као пепео, и ваше висине као гомиле блата.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Ћутите и пустите ме да ја говорим, па нека ме снађе шта му драго.
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
Зашто бих кидао месо своје својим зубима и душу своју метао у своје руке?
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Гле, да ме и убије, опет ћу се уздати у Њ, али ћу бранити путеве своје пред Њим.
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
И Он ће ми бити спасење, јер лицемер неће изаћи преда Њ.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Слушајте добро беседу моју, и нека вам уђе у уши шта ћу исказати.
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
Ево, спремио сам парбу своју, знам да ћу бити прав.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Ко ће се прети са мном? Да сад умукнем, издахнуо бих.
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Само двоје немој ми учинити, па се нећу крити од лица Твог.
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
Уклони руку своју од мене, и страх Твој да ме не страши.
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Потом зови ме, и ја ћу одговарати; или ја да говорим, а Ти ми одговарај.
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
Колико је безакоња и греха мојих? Покажи ми преступ мој и грех мој.
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Зашто скриваш лице своје и држиш ме за непријатеља свог?
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Хоћеш ли скршити лист који носи ветар или ћеш гонити суву сламку,
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
Кад ми пишеш горчине, и дајеш ми у наследство грехе младости моје,
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
И мећеш ноге моје у кладе, и пазиш на све стазе моје и идеш за мном устопце?
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
А он се распада као трулина, као хаљина коју једе мољац.

< Jobi 13 >