Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило для себя.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши - оплоты глиняные.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желал бы только отстоять пути мои пред лицом Его!

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, - гонишься по следам ног моих.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.