Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.