Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.