Jobi 13
1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
