Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Siehe, das hat alles mein Auge gesehen und mein Ohr gehöret, und habe es verstanden.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Was ihr wisset, das weiß ich auch, und bin nicht geringer denn ihr.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Doch wollte ich gerne wider den Allmächtigen reden und wollte gerne mit Gott rechten.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Denn ihr deutet es fälschlich und seid alle unnütze Ärzte.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Wollte Gott, ihr schwieget; so würdet ihr weise.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Höret doch meine Strafe und merket auf die Sache, davon ich rede.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Wollt ihr Gott verteidigen mit Unrecht und für ihn List brauchen?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Wollt ihr seine Person ansehen? Wollt ihr Gott vertreten?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Wird's euch auch wohlgehen, wenn er euch richten wird? Meinet ihr, daß ihr ihn täuschen werdet, wie man einen Menschen täuschet?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Er wird euch strafen, wo ihr Person ansehet heimlich.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Wird er euch nicht erschrecken, wenn er sich wird hervortun, und seine Furcht wird über euch fallen?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Euer Gedächtnis wird verglichen werden der Asche, und euer Rücken wird wie ein Leimenhaufe sein.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Schweiget mir, daß ich rede; es soll mir nichts fehlen.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Was soll ich mein Fleisch mit meinen Zähnen beißen und meine Seele in meine Hände legen?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Siehe, er wird mich doch erwürgen, und ich kann's nicht erwarten; doch will ich meine Wege vor ihm strafen.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Er wird ja mein Heil sein; denn es kommt kein Heuchler vor ihn.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Höret meine Rede und meine Auslegung vor euren Ohren!

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Siehe, ich habe das Urteil schon gefället; ich weiß, daß ich werde gerecht sein.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Wer ist, der mit mir rechten will? Aber nun muß ich schweigen und verderben.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Zweierlei tu mir nur nicht, so will ich mich vor dir nicht verbergen:

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Laß deine Hand ferne von mir sein, und dein Schrecken erschrecke mich nicht.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Rufe mir, ich will dir antworten; oder ich will reden, antworte du mir.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Wie viel ist meiner Missetat und Sünden? Laß mich wissen meine Übertretung und Sünde!

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Warum verbirgest du dein Antlitz und hältst mich für deinen Feind?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Willst du wider ein fliegend Blatt so ernst sein und einen dürren Halm verfolgen?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Denn du schreibest mir an Betrübnis und willst mich umbringen um der Sünden willen meiner Jugend.

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Du hast meinen Fuß in Stock gelegt und hast acht auf alle meine Pfade und siehest auf die Fußtapfen meiner Füße,

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

der ich doch wie ein faul Aas vergehe und wie ein Kleid, das die Motten fressen.