Jobi 13
1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
"So ist's. So hat's mein Auge auch gesehen, mein Ohr vernommen und gemerkt.
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
Soviel ihr wisset, weiß ich auch; ich falle gegen euch nicht ab.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
Nun will ich mit dem Allerhöchsten reden; mit Gott zu rechten ich begehre.
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Ihr freilich, ihr seid Lügenmeister, unnütze Ärzte insgesamt.
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
Wenn ihr nur endlich schweigen wolltet und das für euch zur Weisheit würde!
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Auf meine Widerrede hört! Aufmerket auf den Vorwurf meiner Lippen!
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Wollt ihr für Gott Verkehrtes reden und ihm zuliebe Lügen sprechen?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Wollt ihr für ihn Partei ergreifen, gar Anwalt sein für Gott?
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Wenn er euch richtet, geht's dann gut? Wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
Er gibt euch scharfen Tadel, wenn hinterrücks Partei ihr nehmet.
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
Wird euch nicht seine Hoheit betäuben; befällt euch nicht sein Schrecken?
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Zerstäubt sind euere Beweise, und euere Bekräftigungen sind gar tönern.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Vor mir nur schweigt! Denn ich muß reden. Es komme über mich, was wolle!
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
Warum soll ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen? Ich lege auf die flache Hand mein Leben.
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Ja, mag er mich auch töten; ich zittere nicht davor; auf jeden Fall will ich vor ihm verteidigen meinen Wandel.
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
Da muß er selber mir zum Sieg verhelfen; vor ihn kommt ja kein Ruchloser.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Aufmerksam hört auf meine Rede! Ich will's euch selbst beweisen.
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
Ich lege meinen Rechtsfall vor. Ich weiß gewiß, ich werd's gewinnen.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Kann einer etwas gegen mich beweisen, ich würde schweigend willig sterben.
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Nur zweierlei tu mir nicht an! Sonst muß ich mich vor Deinem Antlitz bergen:
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
Stell Deine Macht vor mir beiseite! Und Deine Furchtbarkeit erschrecke nimmer mich!
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Dann klage Du, und ich will mich verteidigen. Dann rede ich; Du aber widerlege mich!
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
Wie groß ist meine Schuld und mein Vergehen? Mein ganzes Unrecht laß mich wissen!
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Warum birgst Du Dein Angesicht, erachtest mich für Deinen Feind?
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Ein welkes Blatt, das schreckst Du auf. Dem dürren Strohhalm jagst Du nach.
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
Du rechnest mir Vergangenes auf und weisest mir die Jugendsünden nach.
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
Du legst mir meine Füße in den Block, verwahrst mir alle Schritte; um meine Fußgelenke ziehst Du einen Ring. -
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
Er aber gleicht dem Wurmfraß, der in Stücke fällt, und einem Kleid, an dem die Motte zehrt."
