Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.