Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Voici, mon œil a vu toutes ces choses, [et] mon oreille les a ouïes et entendues.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Comme vous les savez, je les sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Mais je parlerai au Tout-puissant, et je prendrai plaisir à dire mes raisons au [Dieu] Fort.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Et certes vous inventez des mensonges; vous êtes tous des médecins inutiles.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Plût à Dieu que vous demeurassiez entièrement dans le silence; et cela vous serait réputé à sagesse.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Ecoutez donc maintenant mon raisonnement, et soyez attentifs à la défense de mes lèvres:

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Allégueriez-vous des choses injustes, en faveur du [Dieu] Fort, et diriez-vous quelque fausseté pour lui?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Ferez-vous acception de sa personne, si vous plaidez la cause du [Dieu] Fort?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? vous jouerez-vous de lui, comme on se joue d'un homme [mortel]?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Certainement il vous censurera, si même en secret vous faites acception de personnes.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point? et sa frayeur ne tombera-t-elle point sur vous?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Vos discours mémorables sont des sentences de cendre, et vos éminences sont des éminences de boue.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Taisez-vous devant moi, et que je parle; et qu'il m'arrive ce qui pourra.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Pourquoi porté-je ma chair entre mes dents, et tiens-je mon âme entre mes mains?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Voilà, qu'il me tue, je ne laisserai pas d'espérer [en lui]; et je défendrai ma conduite en sa présence.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Et qui plus est, il sera lui-même ma délivrance; mais l'hypocrite ne viendra point devant sa face.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Ecoutez attentivement mes discours, et prêtez l'oreille à ce que je vais vous déclarer.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Voilà, aussitôt que j'aurai déduit par ordre mon droit, je sais que je serai justifié.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Qui est-ce qui veut disputer contre moi? car maintenant si je me tais, je mourrai.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Seulement ne me fais point ces deux choses, [et] alors je ne me cacherai point devant ta face;

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Retire ta main de dessus moi, et que ta frayeur ne me trouble point.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Puis appelle-moi, et je répondrai; ou bien je parlerai, et tu me répondras.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Combien ai-je d'iniquités et de péchés? Montre-moi mon crime et mon péché.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Déploieras-tu tes forces contre une feuille que le vent emporte? poursuivras-tu du chaume tout sec?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Que tu donnes contre moi des arrêts d'amertume, et que tu me fasses porter la peine des péchés de ma jeunesse?

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Et que tu mettes mes pieds aux ceps, et observes tous mes chemins? et que tu suives les traces de mes pieds?

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Car celui [que tu poursuis de cette manière, ] s'en va par pièces comme du bois vermoulu, et comme une robe que la teigne a rongée.