Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Certes, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et s’en est rendu compte.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Ce que vous savez, je le sais moi aussi; je ne vous suis inférieur en rien.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Mais moi, c’est au Tout-Puissant que je m’adresse; ce que je désire, c’est faire des représentations à Dieu.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Quant à vous, vous êtes des inventeurs de mensonges; tous, vous êtes des médecins incapables.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Plaise à Dieu que vous vous condamniez au silence! Cela serait une marque de sagesse de votre part.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Ecoutez donc mes reproches, soyez attentifs aux griefs de mes lèvres.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Est-ce en faveur de Dieu que vous tenez des discours iniques? Est-ce pour lui que vous débitez des faussetés?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Faites-vous acception de personnes dans son intérêt? Prétendez-vous prendre parti pour lui?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Est-il désirable pour vous qu’il scrute vos consciences? Vous jouerez-vous de lui comme on se joue d’un mortel?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Il vous reprendra sévèrement si, en secret, vous faites preuve de partialité.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Sa grandeur n’a-t-elle pas de quoi vous effrayer? Sa terreur ne s’abattra-t-elle point sur vous?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Vos arguments sont des sentences de cendres; vos raisonnements prétentieux sont des raisonnements de boue.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Taisez-vous donc en ma présence, et je parlerai, moi, advienne que pourra!

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

C’Est pourquoi je veux prendre mon corps entre mes dents et faire bon marché de ma vie.

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Qu’il me fasse périr, j’aurai fini d’espérer, mais je n’aurai pas laissé de lui mettre ma conduite sous les yeux.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Et ceci même sera mon triomphe, que nul hypocrite ne peut se présenter devant lui.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Veuillez donc écouter mes paroles; que mes déclarations pénètrent dans votre oreille.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Voyez, j’ai préparé ma défense, j’ai conscience d’être innocent.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Est-il quelqu’un pour plaider contre moi? Aussitôt je me tairais et attendrais la mort.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Ah! De grâce, épargne-moi deux choses et je cesserai de me cacher devant toi:

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

écarte ta main qui pèse sur moi; que tes terreurs ne me poursuivent point!

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Interpelle-moi après, et je répondrai, ou je parlerai d’abord; et tu me répliqueras.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Combien ai-je de péchés et de forfaits à mon compte? Fais-moi connaître mes fautes et mes erreurs.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Pourquoi dérobes-tu ta face et me prends-tu pour un ennemi?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Quoi! Veux-tu briser une feuille chassée par le vent, t’acharner contre un peu de chaume desséché,

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

pour que tu écrives contre moi des arrêts amers et m’imputes les fautes de ma jeunesse;

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

pour que tu emprisonnes mes jambes dans le bloc, qua tu épies tous mes mouvements et t’attaches aux traces de mes pas?

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Et tout cela contre quelqu’un consumé comme du bois vermoulu, comme un vêtement rongé par la teigne!