Jobi 13
1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.
