< Jobi 13 >

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
See, my eye has seen all this; my ear has heard and understood it.
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
What you know, the same I also know; I am not inferior to you.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
However, I would rather speak with the Almighty; I wish to reason with God.
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
But you whitewash the truth with lies; you are all physicians of no value.
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
Oh, that you would altogether hold your peace! That would be your wisdom.
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Hear now my own reasoning; listen to the pleading of my own lips.
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Will you speak unrighteously for God, and will you talk deceitfully for him?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Will you show him partiality? Will you argue the case for God?
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Will it be good for you when he searches you out? Could you deceive him as you might deceive men?
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
He would surely reprove you if in secret you showed partiality.
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
Will not his majesty terrify you, and the dread of him fall upon you?
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Your memorable sayings are proverbs made of ashes; your defenses are defenses made of clay.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Hold your peace, let me alone, so that I may speak, let come what may on me.
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
I will take my own flesh in my teeth; I will take my life in my hands.
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
See, if he kills me, I will have no hope left; nevertheless, I will defend my ways before him.
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
This will be the reason for my deliverance, for no godless person would come before him.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
God, listen carefully to my speech; let my declaration come to your ears.
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
See now, I have set my defense in order; I know that I am innocent.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Who is the one who would argue against me in court? If you came to do so, and if I were proved wrong, then I would be silent and give up my life.
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
God, do only two things for me, and then I will not hide myself from your face:
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
withdraw your oppressive hand from me, and do not let your terrors make me afraid.
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Then call me, and I will answer; or let me speak to you, and you answer me.
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
How many are my iniquities and sins? Let me know my transgression and my sin.
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Why do you hide your face from me and treat me like your enemy?
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Will you persecute a driven leaf? Will you pursue dry stubble?
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
For you write down bitter things against me; you make me inherit the iniquities of my youth.
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
You also put my feet in the stocks; you closely watch all my paths; you examine the ground where the soles of my feet have walked
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
although I am like a rotten thing that wastes away, like a garment that moths have eaten.

< Jobi 13 >